De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik veel langer dan nodig heb moeten denken over de titel van dit artikel. Bij iedere mogelijkheid die in m’n hoofd opkwam daalde het besef dat ik daadwerkelijk ging vertrekken verder en dieper in. Enerzijds zorgde dat natuurlijk ook voor meer zin in mijn nieuwe avontuur bij de Gemeente Amsterdam, anderzijds maakt het me bewust van alles wat ik hier heb gedaan en geleerd en hoe erg ik dat waardeer en ga missen. En dat is nogal wat! Ik neem jullie mee bij een aantal memorabele momenten/dingen/gebeurtenissen.
Een korte samenvatting van het begin tot het eind: september 2018 startte ik als studentcoördinator bij het project StudentJobcoach Noord. Erg spannend en nieuw allemaal, maar ook meteen fan-tas-tisch. Vanaf april 2019 begon ik, nog niet fulltime, als projectcoördinator en vanaf september 2019 tot nu ben ik fulltime aan de slag geweest als projectcoördinator in Amsterdam.
Verbindingen
Het eerste waar ik denk zijn de mensen, de verbindingen. Dat zegt gelijk ook het meest over mij vermoed ik. Ik heb de afgelopen drie jaar zoveel mensen ontmoet, en van iedereen heb ik dingen geleerd. Al was het in sommige gevallen alleen al hoe ik iets níet wilde, ook erg belangrijk om te leren en te kunnen bepalen wat je dan eigenlijk wel wil. Mensen in allerlei verschillende relaties tot mijzelf: collega’s, opdrachtgevers, studenten, docenten, jonge of oude bewoners van de stad. Ik vond het zo waardevol om verschillende rollen/perspectieven/invalshoeken te ontdekken omtrent het werk dat ik deed, in het project dat gecoördineerd werd door mij.
Impact
Het volgende dat me enorm zal bijblijven is de impact die de projecten die ik coördineerde maakte op de stad. Of dit nu de leefbaarheid in een wijk, de fysieke stad, of bewoners van de stad was: altijd als ik door de stad fietste kwam ik wel iets tegen waarvan ik dacht ‘oooh ja, hier hebben we laatst dit gedaan!’. Daardoor voelde ik mij, als newbee in Amsterdam, steeds meer thuis!
Studenten
Het volgende, en tevens laatste, zijn de studenten waar we natuurlijk altijd mee samenwerken. Wat heb ik ook veel van hen geleerd. Wat heb ik genoten van de ontwikkelingen die zij tijdens een stageproject of onderwijsproject doormaakten. Wat vond ik de weerstand, die er zo nu en dan ook was, heerlijk. Voor mij was dat leukste uitdaging: hoe gaan we er nu samen voor zorgen dat je hier toch wat aan gaat hebben en daarmee ik en het project ook.
Ik zou nog honderd dingen/momenten/mensen kunnen beschrijven en ongetwijfeld blijven de komende tijd herinneringen in mijn hoofd opkomen waar ik van ga glimlachen en blij mee ga zijn. Tegelijkertijd kijk ik ook uit naar mijn nieuwe baan en volgende stap, waar ik me verder ga ontwikkelen en me blijf inzetten voor verbindingen in de stad!
Dank voor het fijne samenwerken en hopelijk nog eens tot ziens!
