Babette, jij hebt als content manager toch een ander soort rol binnen de organisatie dan de meeste hier. Hoe ervaar jij dat en op wat voor manier krijg jij de impact van Academie van de Stad mee?
Klopt, mijn werk als content manager is anders dan dat van mijn collega’s, die projectcoördinator zijn. Ik ben vooral bezig met het zichtbaar maken van wat wij doen en waarom dat belangrijk is. Ik ben niet overal direct bij, maar wanneer ik ergens bij ben, dan merk ik de energie van jonge mensen die zich in willen zetten voor de stad. Wat ook anders is in mijn baan is dat ik een beetje schipper tussen Utrecht en Amsterdam. Ik kom uit Utrecht en woon in Amsterdam, dus beide steden zitten in mijn hart en ik vind het geweldig dat ik me voor beide steden kan inzetten. En dan kan ik in Utrecht ook nog af en toe op bezoek bij mijn ouders en bij mijn hond Moos.
Wat een luxe positie eigenlijk! En hoe ziet een dag in het leven van Babette eruit bij Academie van de Stad?
Ik ben niet echt een ochtendmens, maar opstaan hoort er toch bij. Ik probeer zo vrolijk mogelijk op te staan met een kop koffie en een lekker bakje havermout met bosbessen. Daarna kijk ik in mijn agenda, die eigenlijk altijd wel vol is maar er ook elke dag anders uit ziet. Soms ben ik een dag wat meer creatief bezig met editen of stukken schrijven, en op een andere dag zit ik weer meer in vergaderingen en meetings. Wat ik het leukst vind om te doen is mensen interviewen en hier een stuk over schrijven. Door het doen van deze interviews heb ik het gevoel dat de impact van Academie van de Stad zichtbaar wordt. Het is tof dat ik bij het afnemen van deze interviews bijvoorbeeld ook de ruimte krijg om iemand met een camera in te huren en zo een bijzonder of inspirerend verhaal uit de stad aan het licht te kunnen brengen.
Klinkt goed! En waar krijg jij energie van buiten je werk?
Ik hou ervan om te voetballen. Ik zit in een vriendenteam wat heel gezellig is, maar tegelijkertijd fanatiek. Ook ben ik verslaafd aan muziek luisteren, eigenlijk luister ik de hele dag door muziek. Daar krijg ik heel veel energie van. Het genre wisselt enorm. Ik kan op bepaalde momenten bijvoorbeeld heel erg genieten van reggaeton, want dan moet ik denken aan Zuid-Amerika. Toen ik daar was heb ik die muziek echt leren waarderen. Ik ben daar twee keer geweest, waarbij ik de eerste keer heb gereisd door Colombia en Ecuador en mijn Spaans heb geoefend. De tweede keer was voor mijn master, waarbij ik onderzoek heb gedaan naar de Venezolaanse vluchtelingencrisis.
Mooi, maar een heftig onderwerp lijkt me.
Ja, dat was het ook. Ik merkte dat ik wilde dat mijn onderzoek verder reikte dan alleen de academische wereld. Dat meer mensen hoorden over deze één na grootste vluchtelingencrisis ter wereld. Eigenlijk heb ik daar mijn passie voor het vertellen van verhalen eigenlijk ontdekt. Ik heb een camera gekocht, die meegenomen naar Zuid-Amerika en daar op straat foto’s gemaakt van Venezolaanse vluchtelingen die we daar ontmoetten. Hun verhalen heb ik vervolgens gedeeld op mijn blog Humans Behind Headlines en we hebben ook een korte documentaire gemaakt. Voor het schrijven van de artikelen en de documentaire heb ik toen ook samengewerkt met de migranten die ik daar heb ontmoet. We schreven bijvoorbeeld over de hyperinflatie, dat het Venezolaanse geld nu minder waard is dan wc-papier. Het was heel inspirerend en leuk, maar ook heel heftig.
Dat snap ik ja, en wat heb je uit deze ervaring meegenomen?
Het was een hele bijzondere ervaring die je weer even met beide benen op de grond zet. Toen we terugkwamen hielden we contact met de migranten daar, die hun eten en spullen verkochten op straat, en het dus erg moeilijk hadden door de strenge lockdowns in de coronatijd. We hebben een grootschalige campagne opgezet en vele mensen kunnen helpen met digitale voedselbonnen, waarmee ze voor een maand eten konden kopen. Toen merkte ik wel dat het soms echt even zoeken is naar de balans en je ook niet iedereen kan helpen, maar ik heb in Zuid-Amerika wel ontdekt dat ik veel energie krijg van verhalen ontdekken, deze delen en daarmee bewustzijn creëren bij mensen. Dit wil ik ook graag in mijn werk doen en dat vind ik zo leuk aan mijn werk bij Academie van de Stad.
Mooi om te horen hoe je voor je professionele ambities geïnspireerd bent geraakt door de dingen die je buiten je werk hebt gedaan.
Zeker! Maar ik hou buiten werk ook gewoon van een borrel in de kroeg en naar de film gaan. En in de winter lekker binnen zitten als het buiten koud is, het gezellig maken met de mensen om me heen.
Ontspanning is natuurlijk ook belangrijk. Dank voor het interview Babette en ik hoop dat je de komende tijd net zoveel plezier gaat halen uit je werk als het afgelopen half jaar!
