Thuisvoelen
Dit gevoel van een thuis gun ik iedereen, maar vooral de mensen voor wie dit geen vanzelfsprekendheid is. Het is een rijkdom jezelf te ontdekken en te ontwikkelen met mensen in dezelfde levensfase, met soortgelijke vragen en dezelfde onwetendheid. Bovenal besef ik me ook dat het een rijkdom is om via m’n sociale netwerk een kamer aangeboden te krijgen en te weten hoe ik door kan verhuizen naar de plek waar ik me thuis voel. Dus toen Academie van de Stad in 2017 het project Student Refugee Community oprichtte, in samenwerking met de gemeente Utrecht en de SSH, om jonge statushouders (vluchtelingen met een verblijfsvergunning tussen 18 en 23 jaar) een thuis te laten vinden in studentenhuizen, meldde ik me direct aan als community builder.
Als community builder voerde ik voornamelijk kennismakingsgesprekken met studentenhuizen en jonge statushouders. Ik leerde dat elk studentenhuis anders is. Sommige vergelijkbaar met mijn huis, anderen toch weer heel anders, viezer of schoner, drukker of rustiger. Het mooie is dat alle woningzoekenden ook anders zijn dus dat er voor ieder altijd wat wils is. In het eerste jaar maakten we 10 mooie matches tussen studentenhuizen en statushouders. Daarbij zagen we direct dat het leren met én van elkaar vanaf dag één begint. De mooiste momenten waren de huisdiners. Drie maanden na de verhuizing van de statushouder aten we met z’n alle: mijn collega’s, de huisgenoten en ik. Je kon zien dat de jonge statushouder was opgenomen in het huis en zoveel beter Nederlands sprak dan daarvoor. De inside jokes bleken voor hem bekend. En nog belangrijker, sommige werden door hem gemaakt.
Vooruitblik
Nu drie jaar na de start ben ik projectcoördinator bij Academie van de Stad. Ik heb de eer gehad het afgelopen jaar het project Student Refugee Community te coördineren. Ook dat voelde als thuis komen. De laatste maanden ben ik samen met onze partners bij de gemeente, Nidos en Vluchtelingenwerk bezig geweest het project door te ontwikkelen. Het doel is hetzelfde; jonge statushouders een huis en netwerk bieden in de stad Utrecht. Maar ondertussen hebben we veel geleerd. Bijvoorbeeld dat samenwonen niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Of dat je thuis voelen geen vanzelfsprekendheid is als je vorige (onveilige) thuis hebt moeten ontvluchten.
We merken dat één-op-één aandacht belangrijk is. Soms moet je een band opbouwen om er echt achter te komen wat iemands wensen en behoeften zijn. Om dit te bereiken, vormen we het project Student Refugee Community komend schooljaar om naar het project Hospiteerbuddy’s. In project coacht een groep studenten de jonge statushouders naar woonruimte middels peer-to-peer contact. Daarnaast wordt er een lerend netwerk opgebouwd tussen alle studenten en statushouders. Ik kijk er heel erg naar uit om van dit project een succes te maken en net zoveel gelukkige huizen te vinden en mooie momenten te creëren.
Wil jij als student je steentje bijdragen? Lees hoe dat kan in deze vacature.
