Vertel eens, hoe ben je als projectcoördinator bij Academie van de Stad terecht gekomen?

Ik ben altijd heel geïnteresseerd in maatschappelijke vraagstukken geweest, met name in sociale ongelijkheid. Ik heb vanwege deze interesse Algemene Sociale Wetenschappen gestuurd en hierbinnen gefocust op genderstudies. Na mijn master was ik best wel zoekende naar wat ik wilde. Tijdens de coronacrisis ben ik Bron- en Contactonderzoeker geweest voor een jaar. En toen kwam Academie van de Stad op mijn pad. Ik was meteen ontzettend enthousiast over de vacature voor projectcoördinator bij Academie van de Stad. Mijn vrienden zeiden tegen mij: je moet solliciteren, dit is écht iets voor jou! En gelukkig ben ik het geworden. 

 

“Mijn vrienden zeiden tegen mij: je moet solliciteren, dit is écht iets voor jou!”

 

Wat was je eerste indruk van de organisatie?

Mijn eerste indruk was: ‘Wow dit is een organisatie met allemaal jonge mensen die heel veel kunnen. Het is heel gezellig, maar tegelijkertijd een heel professionele organisatie die hoge doelen heeft maar die ook écht behaald.

 

Dat is leuk om te horen! Waar komt jouw maatschappelijke betrokkenheid vandaan?

Ik denk doordat ik van jongs af aan veel tegenstellingen om me heen heb gezien. Dat is altijd iets gebleven wat ik interessant heb gevonden. Ik heb een sterk rechtvaardigheidsgevoel en vind dingen snel oneerlijk. Ik word daar dan boos over en probeer het vervolgens recht te zetten. 

 

“Ik had een vriendin met een bioscoop in de kelder”

 

Hoe kwam je in aanraking met die tegenstellingen?

Ik ben in Amsterdam geboren maar in Baarn opgegroeid, een dorp met een relatief rijke bevolking. Ik zat op een openbare basisschool, waar ook veel kinderen uit lagere sociale klassen zaten. Ik zat daartussen in, maar ik zag die tegenstellingen heel erg. Ik kwam bijvoorbeeld bij vriendinnetjes thuis waar ze met het hele gezin in krappe sociale huurwoningen woonde en ik had tegelijkertijd een vriendin met een bioscoop in de kelder. Dus er waren echt tegenstellingen waar ik me altijd al over verbaasde. Hoe kan dat zo verschillend zijn en vooral wáárom? Daar is het zaadje geplant. 

Daarnaast ben ik er op een gegeven moment achter gekomen dat ik op mannen én op vrouwen val. Ik besefte me dat ik hiermee afweek van een bepaalde norm. Zonder dat docenten het door hadden, was heteroseksualiteit de norm in de klas en in de boeken. Maar ook in alle kinderfilms die ik keek was iedereen was hetero. Ik herkende mijzelf hier niet in, en een aantal vrienden van mij hadden hetzelfde. Dat versterkte het onrechtvaardigheidsgevoel in mij.

 

Wat deed dat met jou?

Ik kreeg steeds sterker het gevoel dat ik een bepaalde verandering teweeg wilde brengen. Daarom richtte ik toen met een aantal medescholieren de Gender & Sexuality Alliance op. Dit is een groep leerlingen die zich sterk maakt voor een veilige omgeving op school voor iedereen. Ook werd ik later, tijdens mijn studie, actief bij ASVA, een organisatie die opkomt voor de belangen van Amsterdamse studenten, die bijvoorbeeld agendeert tegen hoge huurprijzen of slecht onderwijsbeleid. In deze tijd heb ik ontzettend veel geleerd.

 

Wat voor verandering zou je als projectcoördinator bij Academie van de Stad willen creëren?

Ik merk dat elk project op z’n eigen unieke manier een maatschappelijk effect teweegbrengt: een percentage tot verbetering van een maatschappelijk vraagstuk. Ik vind het heel leuk om me in verschillende typen vraagstukken te verdiepen, van discriminatie, kansongelijkheid tot aan duurzaamheid – er zijn zoveel verschillende thema’s waar we met Academie van de Stad allemaal een stukje aan bijdragen. Niet alleen om de stad vooruit te helpen, maar ook voor de ontwikkeling van studenten.

 

Wat is je band met Amsterdam?

Ik ben geboren in Amsterdam, maar toen ik 1 jaar was naar Baarn verhuisd omdat we een gezin werden. Maar we kwamen vaak terug in Amsterdam om familie en vrienden op tezoeken. Ik vond het altijd magisch, zoveel mensen en zoveel mooie huizen aan de gracht. En er gebeurde hier ook zoveel, in tegenstelling tot Baarn waar maar weinig gebeurde. Dus de stad had een magische aantrekkingskracht op mij, daarom ben ik hier ook gaan studeren. Ik vind de sfeer en de mogelijkheden heel leuk. Er is altijd wat te doen en iets te ontdekken. Er is altijd wel ergens een mooie expositie of een leuke voorstelling te bezoeken – van het Bijlmerpark theater in Zuidoost tot het DeLaMar theater in het centrum. Die diversiteit trekt me heel erg aan. Ik raak echt niet op uitgekeken op Amsterdam. 

 

Wat vind je leuk aan het werk als projectcoördinator bij Academie van de Stad?

Ik vind het leuk dat je met zo veel verschillende mensen contact hebt. Zo leer ik enorm veel van de studenten, en kan ik tegelijkertijd hen dingen leren. Maar daarnaast is het ook interessant om met verschillende opdrachtgevers en netwerkpartners in contact te zijn. En het team van collega’s is natuurlijk heel gezellig. 

 

Ik wil dat dingen misgaan want dan leer ik juist

 

Er is eigenlijk niet veel wat beter kan dus? Jij bent ook wel positief volgens mij!

Ja klopt, maar ik vind het ook wel bijzonder dat ik zo mijn plek heb gevonden hier. Een plek waar ik me kan ontwikkelen en tegelijkertijd voor de stad kan inzetten. Dus ik ben ook positief. 

 

Omschrijven mensen jou als positief?

Ja, ik denk het wel. Ik zie een uitdaging in tegenslagen. Tegenslagen zijn even schrikken, maar het geeft ook een goed gevoel. Want juist daardoor leer je. Je moet ook vallen want anders kom je niet verder. Anders word je denk ik te krampachtig in je werk. Ik wil dat dingen misgaan want dan leer ik juist. De sfeer bij Academie van de Stad is hier ook wel naar. 

 

Dat is een mooie mindset! We zijn blij met jou als nieuwe projectcoördinator bij Academie van de Stad. Bedankt voor het interview en heel veel succes de komende tijd!