Even voorstellen!

Saaniya: “Ik ben Saaniya. Ik ben 34 jaar en ik ben werkzaam als hulpverlener. Ik werk voor het Jongeren Informatie Punt in Amsterdam Noord en werk daarnaast één dag in de week voor Qpido van Levvel. Ik woon zelf in Amsterdam Oost.”

 

Wist je van jongs af aan al dat je in de hulpverlening wilde gaan werken?

Saaniya: “Ja! Mijn moeder organiseerde activiteiten voor een buurtcentrum en als kind ging ik vaak met haar mee.  In het buurtcentrum kwamen mensen die hulp nodig hadden. Ik voelde de druk om naar de universiteit te gaan. Hoewel ik daar uiteindelijk helemaal niet gelukkig van werd. Daarom heb ik destijds de moeilijke beslissing genomen om te stoppen. Ik kwam bij Social Work terecht. Toen ik daar mijn eerste stage had viel voor mij alles op zijn plek, ik wist zeker dat hulpverlening iets voor mij was.”

 

“Alles viel op zijn plek, ik wist dat hulpverlening

iets voor mij was.”

 

Wat voor stage was dat precies?

Saaniya: “Ik heb huiswerkbegeleiding gegeven in Amsterdam Zuid-Oost. Hier waren vooral kinderen met een ‘rugzakje.’ Dat maakte het soms wel pittig, maar uiteindelijk ook heel leerzaam. Daarna liep ik stage bij een crisisopvang voor meisjes. Deze ervaringen hebben mijn wereld wel echt opengegooid. Ik ontdekte welke leeftijd, doelgroep en onderwerp ik het meest interessant vond.”

 

Waar ligt je passie in de hulpverlening?

Saaniya: “Ik werk het liefst met seks- en specifieke hulpverlening. Dat is hulpverlening die gaat om problematiek die speelt op seksualiteit, seksuele gezondheid, puberteit en opgroeien. En dat is als een rode draad door al mijn functies teruggekomen.”

 

“Deze ervaringen hebben mijn wereld wel echt opengegooid.”

 

Kan je ons een beetje meenemen in hoe je erachter kunt komen wat bij je past?

Saaniya: “Dat is een combinatie van dingen uitproberen en met mensen praten. In het begin ben je nog onzeker en ga je vooral kijken naar hoe anderen het doen, wat heel goed is. Met de jaren ga je steeds meer je eigen stijl ontwikkelen. En dat is belangrijk, want het is belangrijk om in de hulpverlening bij jezelf te blijven.  

Een mooi voorbeeld wat ik altijd gebruik is: als je een timmerman bent, heb je een hele gereedschapskist om te gebruiken. Die gereedschapskist kan je aan het eind van de dag weer dicht kan doen en dan de volgende dag weer pakken. Wij als hulpverleners zijn zelf de gereedschapskist, het instrument. Daarom is het heel belangrijk dat je goed weet wat er in jouw eigen gereedschapskist zit.”

 

Foto: Saaniya

 

Hulpverlening is natuurlijk heel mooi en dankbaar werk, maar kan ook heel zwaar zijn. Hoe ga je daar mee om? 

Saaniya: “De voldoening zit hem vaak in kleine dingen en je verwachtingen naar beneden schroeven. Zo verwacht ik bijvoorbeeld geen dankbaarheid van cliënten. Zodra ze dat wel uiten, dan voelt dat als een cadeautje. De voldoening zit ook meer in dat je groei ziet bij iemand. En dat je jezelf aan het eind van de dag in de spiegel aan kan kijken en de vraag kan stellen: ‘Heb ik als hulpverlener vandaag alles gedaan wat ik kon doen?'”

 

“Wees niet bang om fouten te maken en zorg voor een fijn netwerk om je heen.”

 

Hoe zorg je goed voor jezelf als hulpverlener?

Saaniya: “Dat is een ontdekkingstocht. Ik weet zeker dat iedereen zichzelf tijdens die ontdekkingstocht een keertje gaat tegenkomen. En dat is goed. Reflecteren is daarom zo belangrijk, zoals bij intervisies. Het is belangrijk om te onthouden dat je niet alleen werkt. Daarnaast is rust en humor heel erg belangrijk; onderling maken hulpverleners hele harde grappen om zo beladen situaties te relativeren.”

 

Wat zijn belangrijke tips voor mensen die nieuw zijn in de hulpverlening?

Saaniya: “Zorg goed voor jezelf, blijf bij jezelf en blijf reflecteren. Ga op zoek naar je grenzen en bewaak deze. Wees niet bang om fouten te maken en zorg voor een fijn netwerk om je heen.”

 

Meer weten over het project StudentJobcoach? Kijk het filmpje hieronder: