‘Wil je iets voor me doen?’, een vraag die over het algemeen niet snel gesteld wordt. Iets niet durven vragen wordt ook wel vraagverlegenheid genoemd. Met name tijdens de Corona-periode moet het makkelijker worden om af en toe iets aan elkaar te vragen. Mede hierdoor wordt aankomend schooljaar het project rondom vraagverlegenheid vervolgd. Ook staat er een langdurige samenwerking op de planning, en die is veelbelovend. Het is de bedoeling dat de bedachte interventies door de verschillende groepen studenten ook in de praktijk getest worden. Een mooi vooruitzicht voor de studenten en partners. Aan het woord Martijn Companjen, opdrachtgever van het project, en Michiel Oudega, begeleidend docent van de studenten. We hebben het met hen over de bijzondere aard van onze samenwerking. Plus het belang van aandacht voor het vraagstuk, juist nu in de Corona-crisis.

Martijn, waar ligt voor jou de relevantie in dit vraagstuk?
“Eigenlijk ben ik geïnspireerd geraakt door een project in Buitenveldert. Hierin kwam een verborgen ondersteuningsbehoefte onder ouderen naar voren. En hierdoor werd ik getriggerd om te onderzoeken hoe dit fenomeen zich manifesteert in Oud Zuid. Tevens zie ik dit als een goede kans om onze maatschappelijke rol van de gemeente te vervullen. Met name om de samenwerking met scholen te versterken en studenten de kans te bieden om praktijkervaring op te doen.”

Toekomstige samenwerking

Wat naast het vraagstuk ook interessant en opvallend is aan deze samenwerking, is de langere duur van de samenwerking. Waarin zit voor jou de meerwaarde daarvan, Martijn? “Als je wilt bewerkstelligen dat bijvoorbeeld ook mijn collega’s worden getriggerd om zich in te zetten voor het vraagstuk, dan moet je ergens beginnen en het vervolgens uitbreiden. In mijn optiek moet je dan voor een langere periode een samenwerking aangaan. Ik wil namelijk daadwerkelijk wat bijdragen en veranderen. Een samenwerking van die aard, draagt daar het best en meest aan bij!”

Docent Toegepaste Psychologie aan de HvA Michiel Oudega voegt hieraan toe: “Op die manier kun je een learning community vormen met elkaar. Hierdoor kunnen studenten, de gemeenten maar ook zeker de ouderen in Amsterdam Oud Zuid, het beste resultaat behalen. Wij (de HvA red.) zorgen voor de directe begeleiding van de studenten. Academie van de Stad zorgt voor het erbij houden en het professionaliseren van de studenten. Daarnaast zorgt Academie van de Stad voor het faciliteren van de praktische aspecten van het project. Martijn zorgt op zijn beurt voor de inhoudelijke expertise over het vraagstuk. Dit is de perfecte combinatie om impact te kunnen maken, als je het mij vraagt.”

Een foto van een eindbijeenkomst van dit project voor de Corona-crisis.

 

Het doel is impact

Impact maken staat voor Academie van de Stad bij alle projecten centraal. Wij maken impact door studenten aan de stad te verbinden door middel van praktijkgerichte, actuele uitdagingen. Ons voornemen is om deze samenwerking de komende tijd vast te houden. We zijn benieuwd hoe die impact er idealiter na jaren samenwerken uit zou zien? Martijn legt zijn droom uit: “In de huidige omstandigheden rondom COVID-19 moeten we niet vergeten dat het voor ouderen best heftig is om bijvoorbeeld een drukke supermarkten te bezoeken. Ook met de versoepelingen. Dat doet wat me ze. Met aankomend projectjaar hoop ik onder andere ook hiervoor begrip te kunnen creëren. Zo heeft het leven altijd hulpvragen voor alle generaties in petto. Bij uitstek met dit project kunnen we samen zorgen voor meer begrip. Voor elkaar, richting ieder mens, jong en oud. We kunnen elkaar ontmoeten en van elkaar leren. Om tot de conclusie te komen dat we uiteindelijk allemaal niet zoveel van elkaar verschillen.”

Ook Michiel heeft een mooie, grote droom in het vizier. Hij vertelt: “Corona heeft er volgens mij wel voor gezorgd dat we met ons allen wat bewuster zijn geworden. Bewuster van het feit dat we elkaar een beetje moeten helpen. En daardoor wellicht dat we wat minder egoïstisch moeten zijn. Hoe gaaf is het als over een tijd een locatie ontstaat wat de centrale fysieke plek wordt om samen te werken aan het vraagstuk vraagverlegenheid?! Allemaal dankzij deze samenwerking.” Met deze motiverende en ambitieuze dromen kijken we uit naar aankomend schooljaar. Maar ook zeker de jaren daarna, waarin gaat blijken of de bovenstaande dromen uitkomen. Wij kijken uit naar de toekomst van deze prettige samenwerking. We hebben zin om dit taboe te doorbreken. Want vraagverlegen zijn we tenslotte allemaal wel eens, toch?

Meer weten over dit project? Klik dan hier.