Het is vrijdag 8 oktober, de Dag van Duurzaamheid in het Onderwijs. Op deze dag wordt extra stilgestaan bij het belang van duurzaamheid in het onderwijs via acties, activiteiten en bewustwording. Daarom spreken wij op deze dag met universitair docent Floor Kroese, die samen met Academie van de Stad en Provincie Utrecht het project ‘Duurzaam doen’ heeft opgezet. Dit semester voor de derde keer.
In het project onderzoeken de studenten van de faculteit Sociale Wetenschappen hoe gedragsverandering richting duurzaamheid gestimuleerd kan worden. De studenten gaan voor het eerst voor een échte opdrachtgever werken, namelijk voor de Provincie Utrecht. Hoe gaat het de studenten af? En wat leert Floor er zelf van?
Om gelijk met de deur in huis te vallen: corona en duurzaamheid: allebei iets waar veel gedragsverandering en maatregelen voor nodig zijn. Kun je deze twee grote thema’s met elkaar vergelijken?
‘Goeie vraag. Het eerlijke antwoord is ja en nee. Je kunt lessen trekken uit de coronamaatregelen en hoe mensen daar mee omgaan. Tegelijkertijd is het een heel ander probleem en heeft het een hele andere invloed op het individu. Je kunt de lessen dus niet één op één kopiëren. Wat bijvoorbeeld een groot verschil is, is de aandacht die er voor de pandemie is. Om de zoveel tijd een persconferentie waarin verteld wordt wat de stand van zaken is. Dat maakt het probleem erg tastbaar. Wat zou er gebeuren als we ook een dashboard en persconferenties hebben over klimaatverandering?
De inrichting van de omgeving is ook een belangrijke corona-maatregel; denk aan stickers op de vloer waar je mag lopen en reminders van mondkapjes. Dat beïnvloedt het gedrag sterk. De vraag is of dat ook kan voor duurzaamheid.’
Ja, dat is een goede vraag. En dat kan precies zo’n vraag zijn waar de studenten mee bezig gaan zijn in hun zoektocht naar manieren om gedragsverandering teweeg te brengen. Ze zijn net drie weken bezig. Hoe pakken ze dit thema aan?
‘Ze zijn inderdaad net begonnen en ze oriënteren zich nu op diverse doelgroepen. Dit jaar zijn ze daar creatief in en kijken ze erg breed. Het is makkelijk om een onderzoek onder studenten te doen, maar het is leerzamer om naar groepen te kijken die je zelf nog niet kent. Studenten zijn daar creatief in. Ik hoorde ze al praten over bewoners van verpleeghuizen en mensen in de hogere inkomensklassen. Dat maakt deze samenwerking voor mij ook leuk en leerzaam.’
Samen met de opdrachtgever in de collegezaal.
Wat leuk! Wat leer je zelf dan van deze samenwerking?
‘Ik krijg nieuwe ideeën over doelgroepen die je kunt onderzoeken en ook het theoretische kader waar dit onderwerp in past. Het is een maatschappelijk relevant thema. We kunnen hier nog jaren mee bezig zijn, dus het is goed om op de hoogte te zijn. Zo leer ik meer over het beleidsperspectief en hoe de Provincie tegen dit onderwerp aan kijkt, bijvoorbeeld wat ze wel en niet doen. Daarnaast maakt het me soms ook weer bewust van bepaalde handelingen die ik zelf doe en wat er duurzamer kan worden.’
Oh ja, kun je een voorbeeld noemen?
‘Vorig jaar was er een groepje die de pakketbezorging onder de loep nam. De default optie is dat het bij je thuis wordt bezorgd. Als je het ergens wil ophalen, moet je dat speciaal aangeven. Terwijl het duurzamer is als alle pakketjes op een centraal punt afgegeven worden. Dat zet mij ook weer aan het denken.’
Leuk dat die kruisbestuiving plaats vindt en dat jij weer aan het denken wordt gezet.
‘Ja. Deze samenwerking is heel waardevol en dat de stad daarin investeert en participeert is voor de studenten echt een verrijking. De wetenschap beweegt zich vanzelfsprekend tussen de mensen waar het om gaat. Dat is extra belangrijk bij sociale wetenschappen. Dit is een mooie manier van connectie leggen tussen verschillende mensen en vakgebieden, ‘Dare to Compare‘. Het contact met de opdrachtgever, Provincie Utrecht, en het onderwerp is voor hen echt een verrijking. Ze leren daar heel veel van.’
