Een van de uitdagingen van stadsdeel Oost is het vergroten van de zelfredzaamheid van ouderen. Uit onderzoek is gebleken dat een grote groep ouderen met een niet-Westerse achtergrond een lage eigen regie hebben. En vaak leven zij ook in armoede en kunnen zij eenzaam zijn. Daarnaast blijken ouderen met een niet-Westerse achtergrond geen of lastig aansluiting te vinden bij het welzijn- en zorgaanbod in het stadsdeel. Hier liggen de volgende problemen aan ten grondslag:

Onder deze doelgroep is er sprake van een taboe op mentale problemen. Zoals depressie en dementie. Mentale problematiek wordt daarom vaak in de familiaire sferen opgelost, of er wordt überhaupt niet over gepraat. Het is voor stadsdeel Oost daarom lastig om goed inzicht te krijgen in de werkelijke aard en omvang van deze problematiek.

Daarnaast is uit eerder onderzoek gebleken dat ouderen met een niet-Westerse achtergrond een laag vertrouwen hebben in zorg- en welzijnsinstellingen. Zij vertrouwen er niet op dat hulpverleners daadwerkelijk het beste met hen voorhebben of vinden moeilijk aansluiting bij de voorzieningen in buurt.